جالب بودن رفتار آنها برای من و سایر مسافران از این جهت بود که ما شهروندان تبریزی دیگر به چاله و چوله‌های مسیر BRT عادت کرده‌ایم اما آنها هر بار که اتوبوس درون آسفالت‌های مسیر BRT بالا و پائین می‌شد خیلی می‌ترسیدند و ظاهرا فکر می‌کردند اتوبوس قرار است تصادف کند یا به میله‌های مسیر حرکت برخورد کند.

خانم آلمانی با وجودی که روی صندلی نشسته بود آنچنان میله اتوبوس را گرفته بود که هر آن احتمال می‌داد اتفاقی بیفتد. این موضوع از آنجا برای همگان روشن شد که از مترجمی که کنارشان بود پرسیدند چه خبر است که اینقدر بالا و پائین می‌شویم و این چه طرز رانندگی است؟ مترجم توضیح داد که آسفالت‌های مسیر BRT وضعیت نامناسبی دارند و بقیه ماجرا.....

قصه مسیر اتوبوس‌های BRT تبریز آن قدر در رسانه‌ها گفته شده است که دیگر این موضوع  به سوژه‌ای تکراری و نخ نما تبدیل شده است و شهروندان تبریزی دیگر برایشان عادی شده است وقتی در مسیر BRT حرکت می‌کنند انگار در چاله و چوله‌ها و در کوچه پس کوچه‌های روستا در حرکت هستند.

معلوم نیست تا کی مدیریت شهری تبریز می‌خواهد بر روی مسیر BRT تبریز آزمون و خطا انجام دهد. به گمانم هر کسی از راه رسیده و طرحی ارائه می‌دهد شهرداری تبریز به دیده منت قبول می‌کند بدون این که در مورد این طرح مطالعه و کار کارشناسی انجام بدهد آن را به مرحله عمل می‌رساند و صد البته هزینه این آزمون و خطاها از جیب شهروندان تامین می‌شود.

طرح اتوبوس‌های BRT تبریز که از سال 86 آغاز شد خط شرق به غرب آن افتتاح شد اما مسیر اتوبوس‌های BRT از زمان ایجاد و افتتاح تاکنون انتقاد شهروندان تبریزی را به دنبال داشته و جلوه بسیار نامناسبی را در این کلانشهر ایجاد کرده است چرا که  هر سال این پروژه در دست بهسازی بوده و خواهد بود.

متاسفانه وضعیت BRT  تبریز چند سال است که بسیار نامطلوب است و مسائل زیادی باید در ایجاد و بهره‌برداری این مسیر باید مورد توجه قرار می‌گرفت که نگرفته است! اما از همان روز اول ابتدا مسیر BRT  تبریز با مشکل ایجاد صحیح و درست اتوبوس‌ها مواجه شد با وجود اینکه مسئولان شهرداری تمام توان و طرح‌های خود را پیاده کرده‌اند اما تا به امروز نتوانسته‌اند حداقل  مسیر یا خیابانی صاف را برای تردد این اتوبوس‌ها ایجاد کنند که همیشه از سوی شهروندان مورد سئوال و پرسش بوده است.

بتن غلتکی حلال مشکلات BRT!!!!!

با وجودی که محبوب عبدالله‌پور، معاون سابق فنی و عمرانی شهرداری تبریز در شهریور 93 ،  افزایش قیمت قیر، هزینه بسیار بالای آسفالت و جمع شدن آسفالت را از مشکلات مسیر BRT تبریز عنوان کرد و تنها راه حل آن را استفاده از بتن غلتکی اعلام کرده و گفته بود: برای نخستین بار با به کارگیری بتن غلتکی در مسیر BRT تبریز مشکل این مسیر برای همیشه حل می‌شود، بعد از این صحبت‌ها بود که فناوری بتن‌غلتکی با اعتبار 50 میلیارد ریالی برای نخستین بار در ایران در مسیر BRT به مرحله اجرا در آمد.

وی اضافه کرد: با توجه به مشکلات فراوان مسیر از جمله ترافیک سنگین استفاده و به کارگیری بتن غلتکی در طول مسیر بی.آر.تی به طول 20 کیلومتر توجیه اقتصادی بیشتری پیدا کرده و موجب صرفه‌جویی قابل توجهی نیز خواهد شد.

شهردار تبریز نیز در تائید استفاده از بتن غلتکی  فناوری بتن‌غلتکی را از جدیدترین فناوری‌های روسازی در جهان اعلام کرده و گفته بود : با به کارگیری این روش، معضل جمع‌شدن آسفالت که معمولاً در اثر ترمزهای ناگهانی در ورودی ایستگاه‌های BRT  به وجود می‌آید، رفع خواهد شد.

اجرای طرح بهسازی و تعمیر مسیر BRT از مبدأ این خط در میدان راه‌آهن و به صورت تدریجی و فاز به فاز به انجام می‌گیرد و در آن عملیات بهسازی شامل زیرسازی اساسی، آسفالت‌ریزی مجدد و رفع و حذف ناهمواری‌ها و پستی بلندی‌هایی که موجبات بروز مشکل و تداخل در امر جابه‌جایی مسافران درون‌شهری است، انجام می‌شود.

شهردار تبریز با تاکید بر اینکه به زودی و با اتمام مراحل بهسازی مسیر BRT  این خط به محور رضایتمندی مردم تبدیل می‌شود، خاطرنشان کرده بود: علاوه بر اجرای طرح بهسازی و مناسب‌سازی تا پایان سال (‌1392) و با نصب 60 سایه‌بان مدرن، شیک و مجهز در ایستگاه‌های این مسیر، بر زیبایی‌های خط BRT افزوده خواهد شد و از این طریق آسایش و آرامش شهروندان نیز ارتقا می‌یابد.جدیدا هم مسئولان شهرداری تبریز از تضمین آسفالت پنج ساله خبر داده بودند اما با وجود همه این موارد در این چند سال، این مشکلات نه تنها کم نشده بلکه هر روز شکلی جدید به خود می‌گیرد.

با وجودی که صادق نجفی شهردار تبریز و معاون سابق فنی و عمرانی شهرداری تبریز بر استفاده از  راه حل بتن غلتکی در مسیر اتوبوس های BRT تاکید کرده و آن را تنها راه حل برون رفت از مشکلات این مسیر اعلام کرده و نوید خبرهای خوش و رضایتمندی شهروندان را وعده داده  و با هزینه 50 میلیارد ریالی برای بهسازی مسیر BRT این طرح را اجرا کردند اما بار دیگر این مسیر با مشکلاتی مواجه شده که شهرداری اقدام به لکه‌گیری آسفالت مسیر بتن غلتکی کرده و طی روزهای اخیر با برداشتن لایه‌ای از این مسیر بار دیگر اقدام به آسفالت آن می‌کنند.

شهروندان و افکار عمومی در پی این اقدامات شهرداری در پی پاسخ این سئوال هستند که آیا در تمام کشورهایی که طرح BRT در آنجا اجرا می‌شود آیا آنان نیز هر چند ماه یک بار با انجام آزمون و خطا  هزینه‌های گزافی را بر روی مدیریت شهری تحمیل می‌کنند؟ آیا  آنان نیز  هر چند ماه یک بار اقدام به  آسفالت‌ریزی و سپس استفاده از  فناوری بتن غلتکی کرده و سپس دوباره آن را کنده و دوباره آسفالت‌ریزی کرده و  آغاز به بهسازی و سایر امور کرده و این چرخه همچنان ادامه دارد؟

چه کسی باید پاسخگوی هزینه‌های تحمیلی باشد هر روز یک طرح با هزینه‌های سنگین و گزاف در مسیر BRT  تبریز اجرا می‌شود و البته هزینه‌های این طرح‌ها نیز از جیب شهروندان با گرفتن عوارض‌ها و مالیات‌ها تامین می‌شود در حالی که می‌توان با استفاده از تجربه متخصصان و مهندسان سایر کشورها از ابتدا یک فکر اصولی و با برنامه‌ریزی مناسب و علمی پیش رفت.

تبریز در حالی به استقبال سال 2018 می‌رود که پایتخت گردشگری جهان اسلام را با خود یدک می‌کشد. بنابراین مدیریت واحد شهری باید توجه ویژه‌ای داشته باشد که مسیر BRT تبریز در مرکز شهر محدوده شرق را به غرب تبریز متصل کرده است و حوزه مرکزی شهر مهم‌ترین مسیر حرکت اتوبوس‌های BRT است و مطمئنا گردشگرانی که در سال 2018 از تبریز بازدید می‌کنند گذری و نظری نیز به مسیرهای BRT دارند.

از این رو ابتدا باید زیرساخت‌های حرکتی و تردد در شهر اصولی و منظم بوده و سپس به دعوت از گردشگران سایر استان‌های  کشور و بقیه کشورها بپردازیم.

باید قبول کنیم اجرای هر طرح غیرکارشناسی و مطالعه نشده در سطح شهر علاوه بر هزینه‌های گزاف آن خسارت‌های فراوانی به بار می‌آورد و باید مد نظر داشت روش‌هایی که پیش از این در کشورهای مختلف انجام شده است باید از تجربه، تخصص و تکنیک و فناوری  آنها استفاده کرد تا بیش از این متحمل خسارت و هزینه های اضافی نشویم.

حتماً اعضای شورا و مدیران شورا سوار اتوبوس یا بی.آر.تی نمی‌شوند که مشکلات بی.آر.تی تبریز تمامی ندارد، ای کاش مسئولان شهری ما مشکلات شهر را خودشان لمس می‌کردند.

قضاوت در این مسئله را به مردم واگذار می‌کنیم و در این گزارش خود تنها به یادآوری و عملکرد مدیران پرداخت تا مردم خودشان به قضاوت بنشینند.